تا کنون درباره سخن و سخنوری مطالبی خدمت شما عرض شد که اگر خواننده این مجموعه باشید و مباحث ما را دنبال کنید، متوجه شدید که مقالات گذشته بیشتر مقدمه بود و هم اکنون وارد مباحث اصلی می‌شویم.
در این نوشتار پیرامون وظایفی که بر عهده یک سخنران است مباحثی ارائه می‌شود. اشاره به این نکته لازم و ضروری است که علاوه بر دقت در به کارگیری فنون و مهارت های سخنرانی، لازم است با وظایفی که به عهده یک سخنران است نیز آشنا شویم. وظایف و نکاتی که بیشتر ناظر به اثر گذاری مطالب سخنور است. اگر چه می تواند به جذابیت آن نیز کمک کند.
آگاهی از مطالبی که موضوع سخنرانی است و نظم و ترتیب به آن و همچنین اقناع مخاطبین، دو محور مورد بحث ما در این مقاله هستند.
آگاهى سخنران به ماده و صورت سخن و به آغاز و انجام کلام، به گفتههاى وى نظم و ترتیب مىبخشد، دچار پریشان فکرى و پریشان گویى نمىشود،
1. آگاهى و آگاهسازى
اولین وظیفه اساسى سخنور آن است که از مطالبى که مىخواهد در مجلس، مورد بحث قرار دهد، آگاه باشد. یعنى بداند چه مىخواهد بگوید یا چه مسایلى را باشنوندگان در میان مىگذارد، و با چه نظم و ترتیبى آن را ادا مىکنند.
به شرحى که بعدا توضیح داده خواهد شد، آگاهى سخنران به ماده و صورت سخن و به آغاز و انجام کلام، به گفتههاى وى نظم و ترتیب مىبخشد، دچار پریشان فکرى و پریشان گویى نمىشود، سخن را از نقطهاى که باید، شروع مىکند، پیرامون هدف بحث، به قدر مقتضى سخن مىگوید، و در جایى که باید، کلام را خاتمه مىدهد.
بهتر این است که سخنران، علاوه بر خود آگاهى، آگاه سازى هم بنماید و در آغاز کلام، شنوندگان را از موضوع بحث خود آگاه نماید. هر چند آگاه سازىاش با عبارتى کوتاه و مختصر باشد. مثلاً خطیب اسلامى، در آغاز کلام بگوید بحث امروز من در این مجلس پیرامون یکتاپرستى یا توحید در عبادت است.
<**<** ادامه مطلب...
برچسب ها :
سخن , فن سخنوری , سخنوری , جان , وری , وظایف , ترغیب , ترغیب هدف ,
توسط : 