تصویر استاتیک

ابن سینا در اشارات می­گوید اولین درجه حرکات عارفین «اراده» نام دارد و آن نیرویی است که اشخاص را که به یقیین برهانی رسیده­اند و دارای ایمان استوار هستند برای رسیدن به عروه الوثقای الهی و متصل شدن به عالم قدس تحریک می­نماید. درجه دوم «ریاضت» است در سه بعد؛ یکی کنار نهادن آنچه غیر از حق است و عدم پیروی از آن دیگری، اینکه نفس اماره­اش را مطیع نفس مطمئنه سازد و به این وسیله همه قوای تخیل و وهم خود را از توهمات دنیوی باز دارد و متوجه امور قدسی کند. دیگر این ه اندرونش را پاکیزه و لطیف سازد تا به تنبه دست یابد.

وقتی شخص به مرحله اراده برسد و ریاضت­هایی را پشت سر نهد خلسه­های جذابی به او دست می­دهد که در آن به نور حق اطلاع می­یابد به این خلسه­ها و غش­ها «اوقات» گویند. به مرور این خلسه­ها در حین اشتغال به ریاضت زیاد می­شود. سپس شخص به مقامی می­رسد که در غیر حال ریاضت نیز گاه با دیدن یک شیء متوجه جناب قدس و حق متعال می­شود و خلسه به او دست می­دهد. او حالتی می­یابد که به هر چیزی که می­نگرد حق را در آن می­بیند. در مراحل بعد دیگر با پیدایش «وقت» و دیدن نور حق، حالت غش به او دست نمی­دهد بلکه به سکینه و آرامش می­رسد و بر عکس در اوقاتی که از حال دور است حیران و متأسف است. سپس نیل به حق می­یابد و ضمیرش آینه­ای جلا یافته می­شود که به واسطه آن در محضر حق قرار می­گیرد و لذات عالیه­اش فزونی می­یابد و در این مرحله عارف نظری به حق دارد و نظری به خود دارد. پس از آن به مرتبه برتری می­رسد که دیگر فقط جناب قدس را ملاحظه می­کند و خود را نمی­بیند و اینجاست که حقیقتاً واصل به حق شده است.

از نظر ابن عربی عارف باید برای نیل به کمال به سیر و سلوک بپردازد البته سیر و سلوک از نظر وی به معنای انتقال است. یعنی انتقال از مقامی به مقام دیگر، از اسمی به اسم دیگر و از تجلی به تجلی دیگر. برای سیر و سلوک، سالک باید در آغاز سفر خود علم فقه را فرا گیرد و به احکام شریعت عمل کند نیز باید به محاسبه نفس بپردازد و از نفوذ خواطر نکوهیده به درون خود، سخت جلوگیری کند.

ابن عربی وجود شیخ و مرشد را برای راهنمایی و دستگیری از سالک ضروری می­داند و بدون وجود وی، سفر سالک را موفقیت آمیز نمی­داند.

اعمالی که سالک برای قرب به حق باید انجام دهد، اعمال طریقت نام دارد. اعمال طریقت از نظر وی عبارتند از:

ادامه مطلب...


برچسب ها : بسیج  , طلیعه حکمت  , 92  , بسیج دانشجویی  , رهبر  , بصیرت  , مطهری  , شهید  , پیشنهاد  , بصیرت مطهر  , دانشجویی  , رهبر عزیزم=داستان  , رضا نصیری  , معظم  , انقلاب  , کشتی  , شهید مطهری  , basiratmotahar  , بیردانا  , مطهر  , دانلود  , دانشجو  , birdana  , حجاب  , استادشهید مطهری  , basirat motahar  , حجاب و عفاف  , چادر  , تنگ  , بصیرت حسینی  , حسین بصیرت  , بصیرت کر  , ;HKHG  , KANAL  , کانال تلگرام  , vote  , rafsanjani  , بیانات رهبری در رابطه با م تنگ  ,

افراد نوع انسانی هم مانند یکدیگر هستند و جز تفاوت­هایی که از جهات فیزیکی دارند از سایر جهات مثل هم­اند. هر قوه و استعدادی که تصور شود، در همگان هست، لکن برخی قوا در عده­ای بالقوه است و در عده­ای دیگر به فعلیت رسیده است. کسانی که همه استعدادهایشان به فعلیت رسیده است انسان­های کامل­اند که همان انبیا و اولیائند. اینان خود نیز از حیث کمال یکسان نیستند و پیامبر اکرم(ص) اکمل از انبیا و اولیای دیگر است، زیرا آن حضرت به مرتبه­ای از کمال رسیده و چیزهایی به دست آورده است که دیگران به دست نیاورده­اند. شاهد بر این مدعا اخلاق، احوال، افعال و برخی از اقوال آن حضرت است.

جیلی می­گوید به رغم اینکه هم انبیا و اولیا انسان کامل­اند، ما در کتاب خود (انسان کامل) هر جا «انسان کامل» می­گوییم مرادمان خصوص پیامبر اکرم (ص) است.

انسان کامل قطب و محوری است که افلاک وجود همه برگرد او می­گردند. او از ازل تا ابد یک نفر است، لکن در هر زمان به صور و شکل­های مختلفی ظهور می­کند و اسم مناسب همان زمان و موقعیت را نیز دارا است.

اسم اصلیش محمد (ص) است و کنیه­­اش ابوالقاسم و وصفش عبدالله و لقبش شمس­الدین است، اما او می­تواند در زمان­های مختلف خود را به شکل­های متفاوت و در سمت­های گوناگون قرار دهد.

انسان برای شناخت خداوند هیچ راهی ندارد جز اینکه از طریق اسما و صفات الهی او را بشناسد و به او تقرب جوید. خدای متعال اسم «الله» را چون آینه­ای قرار داده است که هرگاه انسان حقیقتاً به آن روی آورد، خواهد فهمید که هر آن چه هست خداوند است وهیچ چیز و هیچ کس با او نیست. نیز خواهد فهمید که سمعش سمع خدا و بصرش، بصر خدا و کلامش کلام او و حیات، علم، اراده و قدرتش از خداوند است و انتساب این قوی به وی مجازی و عاریه­ای است و اصالتاً هم از آن خدا است که خود فرموده است: «وَاللَّهُ خَلَقَکُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ» (صافات/96). کسی که در این آینه خود را بنگرد، علم به واحدیت خداوند دست می­یابد و به دنبال آن کاملاً مطیع خواست خداوند می­شود و خود مظهر اسم الهی و آینه اسم خداوند می­شود و به علم احدیت خداوند نیز خواهد رسید. او مقامی پیدا می­کند که خداوند با غضبش غضبناک و با رضایتش راضی می­شود.

البته با اسم خداوند انسان فقط معرفت به ذات الهی پیدا می­کند. وقتی با استعانت اسم الهی به مرتبه قدسی برسد، مکاشفه برایش رخ دهد، ذات الهی را درک خواهد کرد و می­فهمد که ذات خداوند، عین ذات وی است بدون اینکه بین او و خدا اتحادی رخ دهد یا حلولی پدید آید. اما برای شناخت تفصیلی صفات خدا باید تلاشی مجدد نماید و سعی کند از طریق خود صفات خداوند به اوصاف الهی پی برد.

اما انسان کامل اصالتاً و به حکم اقتضای ذاتیش اسما و صفات الهی را داراست، مثل انسان کامل، در مقابل حق (خداوند) مثل آینه است همان طور که صورت انسان در آینه قابل مشاهده است، اسما و صفات الهی نیز فقط در انسان کامل و از طریق او قابل دستیابی و مشاهده است.

انسان کامل را سه برزخ است. برزخ اول را «بدایت» گویند، که تحقق به اسما و صفات است. برزخ دوم را «توسط» گویند، که مرز بین رقیقه­های انسانی یا حقیقت­های رحمانی است، که با استیفای این مشهد بر همه مکتومات و غیوب، اطلاع حاصل می­کند. برزخ سوم معرفت تنوع حکمت­های امور است که توسط آن عادات و رسوم انسان در طی سیطره ملکوت قدرت برای فرد رفع می­شوند که با تمکن در این مقام، او در «مقام ختام» جای می­گیرد.

جیلی می­افزاید انسان کامل با جمیع حقایق موجود در عالم مقابله می­کند. سپس به تبیین نحوه این مقابله می­پردازد.

به قلم: دانشجوی شهید حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین نعمت الله پیغان(از شهدای مظلوم تاسوکی)
...................

موضوع عرفان دو مسأله است؛ 1- توحید چیست؟ 2- موحد کیست؟ به تعبیر دیگر عرفان به دو قسمت تقسیم می شود؛ عرفان نظری، که در واقع راجع به خداشناسی است و عرفان عملی که دربار? موحد و انسان کامل است. آنچه در این نوشتار به اجمال مورد بررسی قرار گرفته تعریف عرفان و عارف، تاریخچه اصطلاح انسان کامل از منظر عرفا، انسان کامل از دیدگاه ابن عربی، جیلی، عزیزالدین نسفی، سیر صعود و تکامل انسان، ولایت به عنوان مرتبه‌ای کامل‌تر از نبوت و سلسله مراتب اولیا و تعدادشان و در پایان کیفیت صعود انسان و مقامات و حالات عرفا می باشد.

تعریف عرفان

      عرفان عبارت است از علم به حضرت حق سبحان از حیث اسما و مظاهرش و علم به احوال مبدأ و به حقایق عالم و چگونگی بازگشت آن حقایق به حقیقت واحدی که همان ذات احدی حق تعالی است و معرفت طریق سلوک و مجاهده برای رها ساختن نفس از تنگناهای قید و بند جزئیت و پیوستن به مبدأ خویش و اتصاف وی به نعت کلیت و اطلاق.

تعریف عارف

شیخ الرئیس در مقام تعریف عارف می­گوید: کسی که از متاع دنیا و لذات آن دوری جوید، زاهد و کسی که به انجام عبادت از نماز و روزه و امثال آن همت ورزد، عابد و کسی که ضمیر خود را از توجه به غیر بازداشته و متوجه عالم قدس کرده تا نور حق به آن بتابد، عارف نامیده می­شود.

تاریخچه اصطلاح انسان کامل نزد صوفیه و عرفا

بقیه در ادامه مطلب...

ادامه مطلب...


برچسب ها : basiratmotahar  , بیردانا  , مطهر  , دانلود  , دانشجو  , birdana  , حجاب  , سرج کوکل  , اقا  , اقاسید  , اقاسیدعلی  , اقاسیدعلی خامنه ای  , سید  , سیدعلی  , سیدعلی خامنه ای  , علی خامنه ای  , اقای من  , هید مطهری  , استامطevisandeghiee/  , بصیرت anjani  ,

اول: انسان در حال عبادت در حضور خاص خداوند و در حال راز و نیاز است. در چنین حالی مناسب است

 بهترین لباس را بپوشد که برای زن همان پوشش کامل است که نشانه عفت و پاکدامنی او می‏باشد و بهترین حالات او را منعکس می‏کند و برای مرد هم علاوه بر اینکه پوشش لازم است، مناسب است

 سر وقت نماز خواندن، رو به قبله بودن، پوشش کافی و ... هر چند نسبت به خداوند فرقی نمی‏کند، اما نسبت به انسان

 و سیر مراحل تکامل و تربیتش خیلی مهم است و هدف تکلیف نیز همین است.

دوم: نوع عبادات، در قالب و آداب ظاهری و شرائط خاصی عرضه شده که هر کدام علاوه بر اهمیت و سازندگی ظاهرشان در شخصیت انسانی، باطن و اسراری هم دارند

که اهل دل به ویژه اولیاء الهی از این ظواهر عبور می‏کنند. امامان معصوم علیهم‏السلام در فرصتهای مناسب به اندازه استعداد و توان درک مخاطبین پرده ازاسرار این شعائر و مناسک و عبادات برداشته‏اند.

مردم ما چادر را انتخاب کرده ‏اند. البته ما هیچ وقت نگفتیم که «حتماً چادر باشد، و غیرچادر نباشد.» گفتیم که «چادر بهتر از

حجاب‌هاى دیگر است.» ولى زنان ما می ‏خواهند حجاب خودشان را حفظ کنند. چادر را هم دوست دارند.

چادر، لباس ملى ماست. چادر، پیش از آن‏که یک حجاب اسلامى باشد، یک حجاب ایرانى است. مال مردم ما و لباس ملى ماست.

20/7/1373


بیانات مقام معظم رهبرى در دیدار گروهى از خواهران پرستار، به مناسبت «ولادت حضرت زینب»(س)