الیوت آبرامز، مشاور امنیت ملی آمریکا در دوره ریاست جمهوری جرج بوش پسر و مسئول سیاست های خاورمیانه ای آمریکا، دو روز پیش در مقاله ای طولانی که در پایگاه مرکز مطالعات امنیت ملی تل آویو منتشر شد اذعان کرد، شکست اسرائیل در رویارویی نظامی باحزب الله، آمریکایی ها را ناامید کرد.
روزنامه الاخبار چاپ لبنان در گزارشی به قلم یحیی دبوق نوشت: درست است که آبرامز به نکته جدیدی درباره جنگ 33 روزه و اهداف آن اشاره نکرد اما اهمیت مقاله او در این است که وی در زمان جنگ 33 روزه جزء تصمیم گیرندگان صحنه سیاسی آمریکا بود و از واقعیت اهداف جنگ، تحولات میدانی، سیاسی و پیامدهای جنگ به خوبی مطلع بود.
آبرامز فاش و اذعان می‌کند جنگی که بعد از عملیات حزب الله در اسیر کردن نظامیان اسرائیلی آغاز شد، بخشی از طرح آمریکا برای سیطره بر لبنان و منطقه و تلاشی برای حذف نام حزب الله از معادله داخلی لبنان، یا حداقل ضعیف کردن آن بود تا در نهایت آمریکایی ها بتوانند اهداف خود را به صورت موفقیت آمیز در لبنان عملی و محوری را تقویت کنند که وابسته به آنها بود، یعنی دولت فؤاد سنیوره و جریان المستقبل. ابزار آمریکا برای رسیدن به این هدف، ارتش اسرائیل بود که شکست سختی متحمل شد.
آبرامز همچنین اذعان کرد؛ اهداف جنگ 33 روزه به معادلات منطقه ای نیز مربوط بود و تلاش می‌شد با این جنگ ایران ضعیف و جایگاه اسرائیل در منطقه تقویت شود. اما ضعیف کردن ایران مشروط به این بود که ارتش اسرائیل بتوانند ضربه سختی به حزب الله وارد کند تا در نهایت نیروهای بین المللی یا شاید ناتو در مرزهای سوریه و لبنان مستقر شوند تا به حزب الله اجازه داده نشود که توانایی های نظامی خود را بازیابد و آنها را گسترش دهد.
به عبارت دیگر، طرح آمریکا بر این اساس قرار داشت که جنگ اسرائیل ابزاری برای اجرای قطعنامه 1559 در لبنان است. اما اهداف سیاسی جنگ محقق نشد زیرا ارتش اسرائیل نتوانست نتیجه مد نظر را به دست آورد و هر قدر جنگ طولانی تر می‌شد و حزب الله در مقابله با حملات اسرائیل موفق تر عمل می‌کرد، محبوبیت آن بیشتر می‌شد و همین مسئله باعث شد طرف های بین المللی و از جمله آمریکا و اسرائیل، آتش بس را قبول کنند.
توسط : 